بمب الکترومغناطیسی 

یک بمب الکترو مغناطیسی سلاحی است که از وابستگی عمیق انسان به برق بهره می بردوبر همین اساس طراحی شده است.با به کارگیری یک نمونه از این بمب های الکترومغناطيسی در یک منطقه ،ژنراتورها از کار خواهند افتاد،موتور اتومبیل ها دیگر روشن نخواهند شدوحتی امکان برقراری ارتباط تلفنی نیز وجود نخواهد داشت.به عبارت دیگریک بمب الکترومغناطيسی اساسی وپیشرفته ی بزرگ می تواند یک شهر را از نظر امکانات وتجهیزات زندگی ،200سال به عقب برگرداند

ارتش ایالات متحده از سال ها پیش ،ایده ی بمب های الکترو مغناطیسی را دنبال می کرده است وخیلی ها معتقدند هم اکنون چنین جنگ افزاری در زرادخانه ی این کشور موجود است.همچنین تروریست ها می توانند با
ساخت بمب های الکترومغناطيسی ساده وباتکنولوژی پایین،خطری برای کشورها به حساب آیند
اساس کار بمب الکترومغناطيسی (ایی ام پی) یا به طور کامل تر(الکترومگنتیک پالس) یک سلاح با پالس الکترو مغناطیس که آن را می نامندتقریبا ساده است ،اینگونه بمبها جهت غلبه بر
جریان برق ،توسط یک میدان الکترومغناطیسی قوی طراحی شده اند.همه میدانیم که یک میدان الکترومغناطیسی به خودی خود ،اثر خطرناکی ندارند .سیگنال های رادیویی که امواج اف ام،ای ام،تلویزیون ومکالمات موبایل را مخابره می کنند تماما الکترو مغنا طیسی هستند.
یک فرستنده ی رادیویی ساده ، توسط ایجاد نوسان در جریان برق عبوری از یک مدار ،ایجاد میدان مغناطیسی می کند.این میدان می تواند دریک رسانای دیگر همچون آنتن رادیو، جریان الکتریکی به وجود آورد.اکر سیگنال الکتریکی نوسان دار ،اطلاعات به خصوصی را نمایش دهد ،گیرنده می تواند آنها را کشف واجرا نماید.یک مخابره ی رادیویی ضعیف تنها جریان الکتریکی مورد نیاز جهت انتقال سیگنال به یک گیرنده را تامین خواهد کرد .ولی اگر قدرت سیگنال یا همان میدان الکترومغناطیسی را به شدت افزایش دهیم ، می تواند جریان برق بسیار بزرگتری به وجود آوردجریان برق بزرگ ایجاد شده توسط این عمل ،باعث سوختن اجزای نیمرسانای رادیو خواهد شد و آن را از کار خواهد انداخت .البته کوچکترین نگرانی شما از این حادثه ،خرید یک رادیوی جدید خواهد بود.
میدان مغناطیسی قوی نوسان دار می تواند جریان برق بسیار بزرگی را در هر جسم رسانای دیگر ایجاد نماید.این آنتن های اتفاقی وغیر عمد ،می توانند جریان برف را به تمامی وسایل برقی در ارتباط با خود انتقال دهند.مثلا یک شبکه ی کامپوتری عظیم را در نظر بگیرید که توسط خطوط تلفن با یکدیگر در ارتباط هستند.در این صورت با به وجود آمدن جریان عظیمی در خطوط تلفن،تمامی شبکه نابود خواهد شد.یک موج بلند خیلی بزرگ می تواند وسایل نیمه رسانا را بسوزاند،سیم کشی ها را ذوب کند،باتری ها را از بین برده وحتی ترانسفورماتورها را منفجر نماید.
طرح تولید جنگ افزارهای «ای ام پی» از مدت ها مطرح بوده استاز دهه ی 1960 تا 1980 میلادی ،نگرانی آمریکا حمله ی «ای ام پی» اتمی بود.این نگرانی به سال 1950 میلادی وتحقیقات بر روی بمب های اتمی باز می گردد. زمانی که انفجار اتمی آزمایش بر فراز اقیانوس آرام ،باعث قطع روشنایی خیابان های بخش هایی از هاوایی در صدها کیلومتر دورتر شد و اختلالاتی را در تجهیزات رادیویی پیرامون خود وتا شعاع بزرگی که حتی استرالیا را در بر می گرفت ؛ به وجود آورد.تحقیقات محققین در آن سالها نشان داد که فوتون هایی که توسط اشعه ی گاما به دست آمده از انجار اتمی شدید پراکنده شده بودند با تعداد بیشماری از الکترونهایی که از اکسیژن ونیتروژن در اتمسفر آزاد شده بودند برخورد کرده واین سیل بزرگ الکترونی فعل وانفعالاتی را نیز با میدان مغناطیسی زمین انجام داده وبدین وسیله جریان الکتریکی نوسان داری ایجاد نموده که باعث بوجود آمدن میدان مغناطیسی قدرتمندی شده بود.این پالس الکترو مغناطیسی ایجاد شده ،جریان الکتریکی قدرتمندی را در مواد رسانای موجود در دامنه ی وسیعی از انفجار صورت گرفته ،ایجاد کرده بود که باعث از کار افتادن برخی وسایل برقی شده بود.
در طول جنگ سرد ،بیشترین بیم ایالات متحده از شوروی سابق ،فرستادن موشک اتمی به ارتفاع 50 کیلومتری از سطح شهرهای مهم آمریکا ومنفجر ساختن آن بود که باعث از کار افتادن تمامی تجهیزات برقی در اکثر نقاط این کشور می شدولی چنین حادثه ای هیچگاه رخ نداد
امکان استفاده ی برخی کشورها از چنین سلاحی ، هنوز هم وجود دارد ولی این گونه سلاحها جای خود را به جنگ افزارهای غیر اتمی چون بمب الکترومغناطيسی داده اند.البته این گونه از«ای ام پی» ها نمی توانند دامنه ی عملیاتی«ای ام پی»های اتمی را داشته باشند ولی جهت فلج کردن موضعی نیروهای دشمن(مثلا در یک عملیات و...)می توانند بسیار کارآمد باشند .به احتمال زیاد ،ایالات متحده از جنگ افزارهای «ای ام پی»در زرادخانه ی خود بهره مند است.ولی نوع این بمب ها برای هیچکس مشخص نیست.بر اساس برخی گزارشات ،اکثر تحقیقات این کشور بر سر ساخت مدل «اچ پی دبلیو اس»این بمب هاست.مدل «اچ پی دبلیو اس »یا به طور کامل تر« های پاور میکرو ویوز »گونه ی بسیار قدرتمندتر همان مایکروویوهای موجود در آشپزخانه هاست که می توانند پرتو متمرکزی از انرژی مایکروویو تولید نمایند.چنین جنگ افزاری احتمالا می تواند بر روی موشک های کروز قابل نصب باشد .البته مدلهای ساده تری از بمب های الکترومغناطيسی نیز در جهان وجود دارد که از آن جمله می توان «اف سی جی » را نام برد.این بمب از یک لوله ی حاوی مواد محترقه در داخل یک سیم پیچ مسی تشکیل یافته است لحظه ای قبل از انفجار ماد شیمیایی محترقه که از قسمت انتهای لوله به سمت جلو صورت می گیرد؛سیم پیچ مسی موجود در آن توسط تعداد کثیری از خازن ها انرژی گرفته ویک میدان الکترو مغناطیسی ایجاد می نماید.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بمب ساعتی

 بمب ساعتی بمبی است که زمان انفجار آن با ساعت یا وسیله‌ای زمان‌سنج، تعیین و تنظیم می‌شود. اجزای آن باتری، چاشنی، خرج انفجاری، و زمان سنج است.

تایمر :در بمبها ی ساعتی دونو ع تایمر بکار می‌رود
الف:الکتریکی

ب:دست ساز( مکا نیکی یا الکتریکی ) نحوه عملکردآنها که همان برقراری ارتباط الکتریکی درزمان معین بین باطری وچاشنی الکتریکی است با هم یکسان است.

چاشنی الکتریکی:در این نوع چاشنی از جریان الکتریکی برای فعال کردن خرج اولیه استفاده می‌شود. هر چاشنی الکتریکی ازسه قسمت اصلی ساخته شده که عبارت‌اند از:
الف:المنت

ب:خرج که از دو قسمت :

۱- خرج اولیه فولمینات جیوه یا استون پروکسید است.که جزء مواد حساس طبقه بندی می‌شوند.

۲-خرج ثانویه که معمولاً از پتن که نیمه حساس است استفاده می‌شود.

ج:لوله باریک فلزی

مواد منفجره: که بسته به نوع مصرف و مصرف کننده متغیراست مثلا:TNTیاC۴ یا باروت وغیره.
باطری




-------------------------------------------------------------------------------------------------
بمب خوشه ای

 بمب های خوشه ای از لحاظ تکنيکي جزو سلاح هاي متعارف محسوب مي شوند اما در ميدان نبرد همانند سلاح هاي نامتعارفي چون سلاح هاي شيميايي مي توانند موجب کشتار وسيعي شوند. چنانچه اين بمبها درست عمل کنند مي توانند در وسعتي به اندازه 10 برابر زمين فوتبال هرکسي را کشته يا مجروح سازند، عملا اين بمب ها چرخ گوشتهاي هوايي هستند و هر چيزي را در سر راه خود خرد مي کنند.بمب خوشه ای به عنوان مهمات ضد نفر به کار می رود و از یک پوسته اصلی تشکیل یافته که حاوی تعداد زیادی بمب های کوچک شبیه نارنجک است. انفجار بمب اصلی باعث رها شدن و پراکنده شدن بمب های کوچک در محیط اطراف می شود .

بمب خوشه ای، بمبی با پوسته نازک است که از هواپیما یا توسط توپخانه پرتاب می شود و بمبهای کوچکی از آن به بیرون پرتاب می شود. نقش اصلی آن کشتار سربازان دشمن می باشد. اگرچه بمب های خوشه ای ویژه ای برای عمل بر علیه باند فرودگاه، ادوات زرهی و بمب های خوشه ای مین پخش کن نیز طراحی شده اند.
سیر تکامل:
بمب های خوشه ای توسعه یافتند تا کارایی حملات هوایی را به ویژه در برابر اهداف کوچک مانند افراد بهبود بخشند. یک بمب منفرد، کمتر برای این منظور قابل استفاده است چرا که ناحیه کمی را پوشش می دهد و کارایی آن به دقت نشانه گیری هنگام پرتاب بستگی دارد. عمل یک بمب خوشه ای مانند چهل پاره است، یعنی منطقه وسیع تری را توسط تعداد بیشتری از بمب های کوچک پوشش می دهد.
اولین بمب خوشه ای که عملیاتی شد، اس دی 2 آلمانی بود که به صورت کلی بمب پروانه ای اطلاق و نامیده می شود. این بمب در جنگ جهانی دوم بر علیه اهداف نظامی و غیر نظامی به کار گرفته شد. تکنولوژی ساخت آن به صورت مستقل در کشورهای آمریکا، روسیه و ایتالیا توسعه داده شد. بمب خوشه ای –در انواع گوناگون- اکنون به عنوان یکی از جنگ افزارهای استاندارد هوا پرتاب در بسیاری از کشورها درآمده است.

گلوله های توپخانه نیز از چنین قاعده ای پیروی می کنند. آنها را به صورت نوعی گلوله "مهمات متعارف اصلاح شده" می نامند. اسم عامیانه بمب خوشه ای در ارتش آمریکا –به خاطر تعداد زیاد انفجاراتی که بوجود آورده است- ترقه است.

انواع بمب خوشه ای:
یکی بمب خوشه ای به صورت ساده پوسته ای توخالی است که محتوی 3 تا 200 بمب کوچک می باشد. بمب های کوچک ممکن است که دارای چترهای کوچک یا بالچه ای برای کاهش سرعت سقوط باشند تا هواپیما بتواند آن را در ارتفاع کم رها کرده و فرار کند.

بمب های خوشه ای ضد نفر به صورت انفجاری ساخته می شوند تا بتوانند نفرات را از بین ببرند و اهداف بدون زره را نابود کنند. بمب های خوشه ای ضد زره دارای گل میخ هایی با خرج مخروطی شکل هستند که بتوانند زره تانک ها و زره پوشها را سوراخ کند. بمب های خوشه ای ضد باندهای فرودگاه اغلب به نحوی طراحی شده اند که می توانند قبل از انفجار در آسفالت فرو بروند. این امر به آنها اجازه می دهد تا سطح باند را خرد و پر از چاله چوله کنند. بمب های خوشه ای مین پخش کن در هنگام سقوط منفجر نمی شوند بلکه محموله خود را مانند یک میدان مین پخش می کنند تا بمب های کوچک بعدا منفجر شوند.

بمب های خوشه ای آتش زا –که بمب های آتشین نیز نامیده می شوند- برای ایجاد آتش سوزی طراحی شده اند؛ اما اغلب این گونه بمب ها دارای ترکیباتی از بمب های ضدنفر و ضد زره می باشند. این گونه از بمب های خوشه ای به صورتی گسترده توسط دو طرف در بمباران های استراتژیک جنگ جهانی دوم بکار گرفته شد.

در طی دهه 50 و 60 میلادی، آمریکا و شوروی سابق بمب های خوشه ای را برای به خدمت گرفتن سلاح های شیمیایی طراحی کردند که از گازهای مرگبار مانند سارین یا گاز اشک آور پر شده بودند. اگرچه فشارهای بین المللی استفاده از این جنگ افزار را ممنوع ساخته است. اما هر دو کشور دارای ذخایر سلاح های شیمیایی در زرادخانه خود هستند.

بمب خوشه ای ضد برق –سی یو 94- اولین بار توسط آمریکا در جنگ داخلی کوزوو بکار گرفته شد. این بمب ها شامل مهمات مخصوص فنی هستند. هر بمب دارای خرج اندکی است که رشته های رسانا –فیبر کربن یا آلومینیوم که با پشم شیشه پوشیده شده اند- را پراکنده می کند. هدف آنها از کار انداختن و ضربه زدن به خطوط انتقال نیرو –بوسیله ایجاد اتصال کوتاه بین خطوط فشار قوی یا در پست های برق فشار قوی- می باشد. در اولین حمله؛ این بمب ها 70 درصد توان الکتریکی صربستان را از بین بردند. گزارش شده است که 500 نفر به مدت 15 ساعت بکار گرفته شده اند تا محوطه یک پست برق را از این رشته ای رسانا پاکسازی کنند.

بمب های خوشه ای مدرن اغلب چند منظوره هستند و از بمب های ضد نفر، ضد زره و ضد فلز در آنها به صورت ترکیبی بکار رفته است.

یک مسیر قابل پیشرفت در طراحی بمب های خوشه ای، ساخت بمب خوشه ای باهوش است که از مدارات راهنما استفاده می کند و به اهداف خاصی –معمولا اهداف زرهی- حمله می کند. بعضی از انواع جدید این گونه بمب ها عبارتند از بمب آمریکایی سی بی 97 که در جنگ داخلی کوزوو و جنگ دوم خلیج فارس بکار رفت و فیوزهای آن مجهز به سنسور هستند. بمب های خوشه ای ضدزره ممکن است که اگر هدفی را نیافتند، پس از برخورد با زمین به صورت خود به خود منفجر شوند تا در تئوری خطر آسیب موازی به اهداف غیر نظامیان از بین برود. محدودیت این گونه بمب ها در قیمت آنها است. بمب های هوشمند چندین بار از بمب های خوشه ای معمولی که قیمتی اندک دارند و به سادگی ساخته می شوند گران تر هستند.

بسیاری از سازمان ها و افراد مانند صلیب سرخ و سازمان ملل به صورتی جدی با بکار بردن بمب های خوشه ای مخالف هستند چرا که غیر نظامیان زیادی تا به حال طعمه این گونه بمب ها شده اند. تهدید ویژه این سلاح برای غیر نظامیان به دو صورت مطرح می شود: اول اینکه آنها محدوده خیلی وسیعی را پوشش می دهند و ممکن است در ناحیه ای که بمب رها شده است هم اهداف نظامی و هم مناطق غیر نظامی واقع شده باشند. منطقه ای که توسط این بمب ها پوشیده می شود می تواند به بزرگی 2 یا 3 زمین فوتبال باشد. این خصوصیت بمب های خوشه ای به ویژه هنگامی برای غیر نظامیان مشکل زا می شود که در نواحی پر جمعیت این گونه بمب ها بکار روند. دلیل دوم به نوع بمب بکار رفته، بستگی دارد. بین 1 تا 40 درصد بمب های کوچک رها شده در هنگام برخورد با زمین منفجر نمی شوند. این بمب هی منفجر نشده متراکم، پس از پایان درگیری ها منطقه ای خطرناک را بوجود می آورند و ممکن است که به صورت ندانسته برای مدت ها به صورت یک میدان مین عمل کند. اندازه کوچک و رنگ بمب های کوچک آنها را برای عابرین مخصوصا بچه ها جالب توجه می سازد. هنوز در لائوس و مرکز ویتنام بمب های خوشه ای رها شده در جنگ ویتنام تهدید کننده اند و در کوزوو، افغانستان و عراق تعدادی از غیرنظامیان در اثر انفجار بمب های خوشه ای عمل نکرده کشته می شوند. به هرحال، بمب های خوشه ای هنوز توسط هیچ پیمان بین المللی ممنوع نشده اند و در بسیاری از دولت های عضو ناتو به عنوان سلاحی مشروع و موثر به حساب می آیند.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بمب کثیف

 بمب کثیف نوعی ماده منفجره است که به منظور پراکنده کردن مواد خطرناک رادیواکتیو در سطحی وسیع طراحی شده است. ممکن است شما هم مثل خیلی های دیگر، وقتی دو عبارت بمب و رادیواکتیو را می شنوید، ناخودآگاه به یاد یک جنگ هسته ای تمام عیار بیفتید. ولی قوی ترین قدرت تخریبی یک بمب کثیف، آسیب های ناشی از پرتوهای رادیواکتیو نیست، که ترس و اضطراب شدید است.
بمب کثیف بیشتر از آنکه شبیه به یک بمب هسته ای با قدرت تخریب بالا باشد، به یک بمب با مواد منفجره معمولی شبیه است، ولی ترس از ترکیبات آن می تواند مردم را به سر حد مرگ بکشاند، همانند خطر سیاه زخم در ایالات متحده که در سال ۲۰۰۱ روی داد وعلیرغم آنکه فقط تعداد اندکی از مردم مبتلا شدند، تمامی شهروندان ایالات متحده شرایطی پر اضطراب و ترسناک را تجربه کردند.

بمب کثیف چگونه کار می کند ؟
بمب کثیف یا بمب پخش کننده مواد رادیواکتیو از نظر تئوری بسیار ساده است: یک ماده منفجره معمولی مانند TNT که همراه با مواد رادیواکتیو در یک محفظه قرار گرفته اند. این بمب نسبت به یک بمب هسته ای بسیار ساده تر، ارزان تر و البته کم اثرتر است، والبته هنوز از قابلیت تخریب انفجاری و آسیب های تشعشعی برخوردار است.
مواد منفجره از طریق گاز بسیار داغی که به سرعت منبسط می شود، موجب آسیب های تخریبی فراوانی می شوند. ایده اصلی بمب کثیف هم این است که به جای آنکه از این قدرت انبساطی گاز در جهت تخریب استفاده شود، به عنوان پخش کننده مواد خطرناک رادیواکتیو در سطحی وسیع استفاده شود. هنگامی که انفجار پایان یافت، مواد رادیواکتیو به صورت ابری از غبار در فضا پخش می شود که همراه با وزش باد، در سطحی وسیع تر از محل انفجار پراکنده می شود. اثر تخریبی طولانی مدت بمب، تشعشع یونیزه کننده مواد رادیواکتیو است. اتمها را یونیزه کند و مجموعه ای از یونهای مثبت و منفی را درون سلولها ایجاد کند. این پدیده در بدن انسان بسیار خطرناک است، زیرا جریان الکتریکی ناشی از حرکت یونها می تواند واکنش شیمیایی غیر طبیعی را در سلولها آغاز کند. علاوه بر اینها، این یونها ممکن است مولکولهای DNA را که حاوی کدهای ژنتیکی انسان هستند، مورد حمله قرار داده و آن را بشکنند. سلولی که رشته DNA آن شکسته شد، یا می میرد و یا مولکول DNA خودش را به شکل دیگری ترمیم می کند که با شکل پیشین خود متفاوت است و به آن جهش ژنتیکی می گویند. اگر بسیاری از سلولها بمیرند، بدن دچار بیماری های مختلف می شود.
ولی اگر DNA جهش کند، سلول ممکن است سرطانی شود و سرطان در بدن پخش شود. تابش رادیواکتیو هم چنین می تواند در کارکرد سلول اختلال ایجاد کند که منجر به بروز علایمی می شود که از آن به بیماری تشعشع یاد می شود. بیماری تشعشع می تواند مرگ آور باشد، ولی مبتلایان به آن می توانند با درمان های پیشرفته از آن نجات پیدا کنند، بخصوص اگر پیوند مغز استخوان روی آنها صورت پذیرد.
تابش یونیز کننده از ایزوتوپ های رادیواکتیو ( رادیو ایزوتوپ ها ) ساطع می شوند. ایزوتوپ های رادیواکتیو، اتمهایی با هسته ناپایدار هستند که با گذشت زمان دچار واپاشی می شوند؛ به عبارت دیگر، آرایش پروتون ها و نوترون ها در هسته اتم و الکترونها در اطراف اتم به شکلی تغییر می کند که موجب می شود خصوصیات اتم تغییر کند. این واپاشی رادیواکتیو، انرژی فراوانی را در قالب تشعشع های یونیزه کننده آزاد می کند.
ما همیشه مقادیر اندکی از این تشعشع های یونیزه کننده را دریافت می کنیم که منشأ آنها طبیعی است: پرتوهای کیهانی که از فضا می آیند، ایزوتوپ های رادیواکتیو طبیعی، دستگاههای تابش X و مواردی از این دست. البته این تشعشع های طبیعی هم می توانند عامل بروز سرطان شوند، ولی احتمال ابتلا بسیار اندک است. چون ما در برابر مقادیر بسیار اندک آنها قرار داریم.
انفجار یک بمب کثیف، سطح این تشعشع را فراتر از مقدار معمول خود می برد و متناسب با آن، احتمال ابتلا به سرطان و بیماری تشعشع را افزایش می دهد. یک بمب کثیف بلافاصله تعداد زیادی از انسانها را نمی کشد، بلکه موجب می شود تعداد زیادی از انسانها در چند نسل به دلیل ابتلا به بیماری های لاعلاج جان بدهند.

انواع بمب های کثیف :
طرح های مختلفی برای ساختن یک بمب کثیف وجود دارد. انواع مختلف مواد انفجاری در مقادیر متنوع، بمب هایی در ابعاد مختلف و با قابلیت های انفجاری متنوع پدید می آورند و انواع و مقادیر مختلف مواد رادیواکتیو، می تواند موجب آلودگی مناطق مختلف تا اندازه های مختلف شود. برخی از این طرح ها عبارتند از:
• یک بمب کوچک که شامل یک تکه دینامیت و مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو است.
• یک بمب متوسط، همانند یک خودروی کوچک که پر از مواد منفجره و مقدار بیشتری ماده رادیواکتیو است.
• یک بمب بزرگ، همانند یک کامیون پر از مواد منفجره و مقادیر زیاد مواد رادیواکتیو.
• به دست آوردن مواد منفجره معمولاً کار سختی نیست، ولی دست یابی به مواد رادیواکتیو کار بسیار سختی است، زیرا فقط در مرکزهای حفاظت شده و اماکن تحقیقاتی وجود دراند. با این حال برخی منابع در سراسر جهان وجود دارند که از حفاظت خوبی بهره مند نیستند و ممکن است در آینده خطر ساز شوند.
۱- در بیمارستانها مقادیر بسیار اندکی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که در پزشکی هسته ای کاربرد دارد، همانند سنریوم ۱۳۷
۲- در دانشگاهها، مقادیر اندکی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند.
۳- مراکز پرتوتابی غذایی، از تابش های رادیواکتیو کبالت ۶۰ استفاده می کنند تا باکتری های مضر روی غذا را نابود کنند.
۴- معادن طبیعی اورانیوم در سراسر جهان وجود دارند و برخی از آنها که در آفریقا واقع شده اند، از حفاظت چندانی برخورد نیستند. اورانیوم طبیعی رادیواکتیو است، ولی غلظت آن در حدی نیست که مستقیماً در تهیه بمب های هسته ای مورد استفاده قرار گیرد.
۵- مقادیر نسبتاً زیادی از باتری های هسته ای مصرف شده در سطح کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق پخش شده است این مولد های قابل حمل گرما الکتریکی از مقادیر قابل توجهی استرونسیوم ۹۰ برخوردار هستند که ایزوتوپ رادیواکتیو بسیار قدرتمندی است.
۶- سوخت های هسته ای مصرف شده در راکتورهای روسی قدیمی که معمولاً در زیر دریایی های قدیمی و از کار افتاده هسته ای یافت می شود.
۷- برخی مواد با رادیواکتیویته بسیار پایین هم در برخی وسایل زندگی روزمره یافت می شوند که جمع آوری آنها، می تواند نوعی تهدید به شمار آید. همانند مواد رادیواکتیو به کار رفته در حسگرهای هشدار دهنده رود.


آُسیب های ناشی از بمب کثیف :
جدای از این که بدانیم بمب کثیف چگونه تهیه می شود و خطر دست یابی سودجویان به آن چقدر زیاد است، پرسش مهم این است که اگر کسی چنین بمبی را منفجر کند، چه اتفاقی روی می دهد؟ پاسخ دقیقی برای این پرسش موجود نیست. شما می توانید از ده متخصص در این زمینه بپرسید و ده پاسخ متفاوت دریافت کنید. تعیین دقیق اثرات یک بمب کثیف کار پیچیده ای است، چرا که عوامل بسیاری در این راه دخالت دارند؛ حتی وزش باد هم در تأثیرات چنین بمبی دخالت دارد!
یک بمب کثیف معمولی را در نظر می گیریم که بین ۵/۴ تا ۲۳ کیلوگرم ماده منفجره در بر دارد و مقدار بسیار کمی از ماده رادیواکتیو رده پایین همانند کبالت ۶۰ یا سزیوم ۱۳۷ که در آزمایشگاههای یک دانشگاه می توان آنها را پیدا کرد. چنین بمبی قدرت تخریب وحشتناکی ندارد. هر گونه مرگ آنی یا تخریب اولیه فقط به خود ماده منفجره برمی گردد. البته ماده منفجره مواد رادیواکتیو را در فضا پخش می کند و احتمالاً سطحی به مساحت چند کیلومتر مربع را آلوده خواهد کرد. البته بمب هایی که از ضایعات رادیواکتیو نیروگاههای هسته ای یا ژنراتورهای هسته ای قابل حمل استفاده می کنند، آسیب های بیشتری وارد خواهند کرد، ولی کارکردن با این مواد به مراتب دشوارتر است؛ چرا که تابش این مواد به قدری شدید است که در طول زمان ساختن و حمل و نقل بمب، سازندگان را از پای در می آورد.
در شرایط انفجار یک بمب معمولی، اگر در طول یک روز از شر لباس های آلوده خلاص شویم، حمام بگیریم و منطقه را پاکسازی کنیم، احتمالاً هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. انفجار بمب میزان تابش رادیواکتیو را از حد مجاز بالاتر می برد، ولی مقدار آن خیلی نیست. بدن انسان می تواند در کوتاه مدت، به خوبی از عهده مقابله با این اثرات برآید. البته مردمی که خیلی به انفجار نزدیک بوده اند، احتمالاً به بیماری تشعشع مبتلا می شوند و نیاز به مراقبت های بیمارستانی دارند.
نگرانی اصلی در مورد تابش های بلند مدت است. بسیاری از ایزوتوپ های رادیواکتیو، با مواد دیگر بسیار خوب واکنش می دهند ( از جمله با بتن و فلزات ) و از این رو نمی توان بدون نابود کردن قطعات ساختمانی، تمامی مواد رادیواکتیو را پاکسازی کرد. حتی پس از آنکه گروههای پاکسازی بخش اعظم مواد مضر را جابجا کردند، باز هم بخش اندکی از این مواد باقی می مانند که می توانند تا سالها و بلکه دهها سال به تشعشع دهند. هر کس در چنین منطقه ای زندگی کند، به طور منظم و در دوره ای طولانی تحت اثر تابش های مضر قرار می گیرد و احتمالاً به سرطان مبتلا خواهد شد.
پرسشی که اکنون مطرح می شود، این است که آیا این مقدار اندک، می تواند خطر بسیار اندکی را متوجه مردم بکند، خطری به مراتب فراتر از عوامل فعلی ایجاد کننده سرطان؟ دانشمندان برای پاسخ به این پرسش، دو دسته می شوند: گروه نخست معتقد است که اگر دولت، چند هفته تا چند ماه را به پاکسازی منطقه بگذراند، آنگاه خطرات احتمالی قابل صرفنظر خواهد بود. اما گروه دوم، می گویند ممکن است شدت حمله بمب کثیف به قدری زیاد باشد که یک شهر را برای سالها و حتی دهها سال غیر قابل سکونت نماید.
این که کدامیک از این دو نظر درست است، چیزی است که نمی توان با قطعیت گفت. برای هر دو پاسخ نمونه هایی وجود دارد. هیروشیما و ناکازاکی که به دلیل انفجار بمب هسته ای در معرض تابش های شدید رادیواکتیو قرار گرفتند، ولی امروزه کاملاً ایمن هستند. از سوی دیگر، مناطقی در اطراف نیروگاه هسته ای چرنوبیل وجود دارند که به دلیل تابش شدید رادیواکتیو هنوز ناامن محسوب می شوند.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بمب ناپالم

  ناپالم بمبی است آتش‌زا که آنرا ميتوان با درنظر گرفتن محتويات امروزه اش جنگ‌افزار شیمیایی نيز ناميد. ناپالم عموما متشکل است از بنزین یا نفت، بعلاوه مواد افزودنی که به اين مايعات سوزنده خاصیت ژلاتینی و چسبندگی می‌دهند. مواد «آرام سوز» و چسبنده بدنه اجسام (یا انسان) را به تدریج و به طرز فجیعی می‌سوزانند. چند قطره از مایع بمب ناپالم کافیست تا جسمی در ابعاد تقریبا دو متر مکعب را بتوان نابود کرد. مواد ناپالم «هیدروفوب» (ضد آب) هستند و آتش ناپالم را نمی‌توان به راحتی با آب خاموش کرد. ناپالم قادر است بدون تماس مستقیم نیز با حرارتی بین هشتصد تا ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد اجسام را نابود کند.
اين بمب ها در ايران هم هست و اف 5 ها هم از اين بمب استفاده مى کنند در جنگ هم مورد استفاده قرار گرفته اند بمب ناپالم بمب ای است که تشکیل شده از مواد آتشزا بطوری که بعد از انفجار به صورت ژله به اجسام یا انسان می چسبد و آنرا می سوزاند .

مواد تشکیل دهنده آن از بنزین فشرده با اکتان بالاست که با آب هم خاموش نمی شود . ژله های این بمب که به اجسام یا انسان می چسبد حرارتی در حدود 1200 درجه دارند .
البته این مواد به تدریج بدن را می سوازند بطوری که چسبیدن یک تکه از آن به بدن در دقایقی باعث سوختن تمام جسم می شود .

بمب ناپالم بخاطر خواصی که دارد طبق ماده بیست و سه کنوانسیون جنگ لاهه که در سالهای ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ وضع شده و به موازات کنوانسیون ژنو بخش عمده‌ای از «حقوق بشر» یعنی International humanitarian law را تشکیل میدهد، غیر انسانی و ممنوع محسوب میشود. بمب‌های ناپالم را در ابتدا (جنگ جهانی دوم) با بنزین و صابون می‌ساختند. نسخهٔ اولیه این بمب در سال ۱۹۴۲ در دانشگاه هاروارد، ایالات متحده، طراحی شد

ساختمان بمب های ناپالم به این شکل است که از سیلندرهای فلزی حاوی مواد اتشزا و چسبنده و چاشنی الکتریکی مخصوص تشکیل می شوند . ماده اتش زا و چسبنده و لزج مانند قیر ذوب شده می باشد که قدرت احتراقش فوق العاده زیاد است.پس از انفجار بمب در اثر اصابت به زمین ماده ی محترقه درون بمب به حالت مشتعل در محیط اطراف پراکنده شده و اتش سوزی شدیدی ایجاد می کند . در صورتی که ماده اتش زا به بدن تماس پیدا کند بدن را می سوزاند و از یک طرف به علت چسبندگی زیاد از بدن جدا نمی گردد و از طرف دیگر با احتراق زیادش بدن را می سوزاند.
امروز از بمب های ناپالم در جنگ ها برای نابود کردن مزارع و جنگل ها و موجودات زنده و تاسیسات نظامی و صنعتی استفاده می شود ولی باید دانست که اعتراض نسبت به استعمال ان نیز روز افزون است.
ماده اصلي تشكيل دهنده بمب ناپالم بنزين است كه براي افزايش كارايي و ماندگاري مواد ديگري به ان افزوده مي شود
با افزودن اين مواد بنزين غليظ شده و پس انفجار و به اطراف پراكنده و به اشياء ، درختان و يا انسان ميچسبد و ايجاد سوختگي شديدي مي كند كه به راحتي از بدن جدا نمي شود

اگر به كوكتل مولوتف و يا فوگاز مواد غلظت دهنده اضافه شود اثري همانند ناپالم خواهد داشت

كاربرد آن :
براي ايجاداتش سوزيهاي گسترده ( از بين بردن مزارع, مواضع قابل اشتعال و...)
پاكسازي ( مناطق جنگلي ...)
ايجاد خط پدافندي و جلوگيري از حمله و يا به تاخير اندازي آن ( سدي از اتش)
ايجاد رعب و وحشت و تضعيف روحيه ( شكل سوختگي در اسيب ديدگان اثر بدي بر روي نيروها خواهد گذاشت)

امريكا در جنگ ويتنام و كره به طور گسترده از اينگونه بمبها استفاده كرد
امروزه امريكا و اسرائيل از مواد جديدي مانند فسفر سفيد براي اين منظور استفاده مي كنند

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

بمب های شیمیایی

 تاريخچه جنگ شيميايى :

استفاده از عوامل شيميايى بعنوان سلاح موثر جهت ناتوان كردن يا از پاي در آوردن دشمن, در طول جنگهاي تاريخ قدمتي ديرينه دارد و در جنگهاي باستان از ظروف محتوي قير جهت ايجاد دود و آتش و خفه كردن سربازان دشمن استفاده مي شد. صدها سال قبل از ميلاد مسيح در نبردهاي باستان از نفت و قير در پاي ديوار قلعه ها جهت ايجاد دود و از پاي در آوردن سربازان مدافع قلاع دشمن استفاده مي شد همچنين در نبرد سرتوريس سردار رومي در مقابل هجوم بربرها از گازهاي خفه كننده استفاده شد. در روز 22 آوريل 1915 در منطقه يپرس در مرز بلژيك , نيروهاي آلماني با بكارگيري 168 تن گاز كلر بوسيله 6000 سيلندر محتوي اين گاز حدود 5000 نفر از سربازان انگليس و فرانسوي را زا پاي در آوردند اين روز در تاريخ به نام روز تولد جنگ شيميايي the birthday of chemical warfare نام گرفت. پس از آن طرفين جنگ بطور مكرر از گازهاي خفه كننده بر عليه يكديگر استفاده كردند. در سپتامبر سال 1917 گاز خردل براي اولين بار توسط نيروهاي آلمان بكار گرفته شد. در طول اين جنگ طرفين درگير بطور مكرر از حملات وسيع شيميايي بر عيله يكديگر استفاده كردند بطوريكه مجموعا استفاده از 124200 تن مواد شيميايي در طول جنگ اول جهاني منجر به قرباني شدن حدود 1000000 نفر گرديد تلفات هولناك سلاحهاي شيميايي در جنگ اول و عوارض خطرناك ناشي از اين جنگ افزارها برروي انسانها و محيط زيست منجر به امضاي پروتكل 1925 ژنو شد كه بعنوان معروفترين معاهده بين المللي منع سلاح شيميايي شناخته ميشود. عليرغم مفاد اين پروتكل در فاصله جنگ اول و دوم جهاني در جريان تهاجم ايتاليا به اتيوپي (1935-36) و جنگ ژاپن و چين 1937-45 از سلاح شيميايي استفاده شد. در طول جنگ دوم جهاني با وجود انباشته بودن انبارهاي تسليحاتي كشورهاي بزرگ درگير در جنگ از سلاحهاي شيميايي , اين سلاح مرگبار مورد استفاده واقع نشد (احتمالا بدليل ترس هر كدام از طرفين درگير از بكارگيري وسيع سلاح شيميايي توسط طرف مقابل) پس از جنگ دوم جهاني مهمترين مورد استفاده از عوامل شيميايي مربوط به استفاده آمريكائيها از عوامل ضد گياه و ماده نارنجي در جنگ برعليه ويتنام بود كه به مصدوم شدن دو ميليون ويتنامي و تعداد زيادي از آمريكائيها منجر شد. سلاح شيميايي و جنگ عراق عله ايران : پس از جنگ اول جهاني وسيعترين حملات شيميايي در طول جنگ 8 ساله عليه ايران رخ داد. اولين گزارش استفاده از سلاح شيميايي در جنگ ايران و عراق به تاريخ 1359/10/23 در منطقه هلاله و ني خزر (حوالي ميمك) مربوط مي شود كه در جريان اين حمله رژيم عراق از گاز تهوع آور استفاده كرد پس از آن در مرداد 1362 در منطقه عملياتي والفجر 2 پيرانشهر و حاج عمران و در آبان 62 در منطقه والفجر 4 (پنجوين) رژيم عراق از سلاجهاي شيميايي استفاده كرد. اولين حملات گسترده شيميايي رژيم عراق در اسفند ماه 62 در منطقه عملياتي خيبر و جزيره مجنون با استفاده از گاز خردل و عوامل اعصاب انجام شد و پس از آن در اسفند 63 در منطقه عملياتي بدر حملات وسيع شيميايي دشمن منجر به تلفات وسيع در رزمندگان ايراني گرديد. اولين تيمهاي حقيقت ياب سازمان ملل به درخواست جمهوري اسلامي ايران پس از عمليات خيبر و بدر به ايران عزيمت نموده و از نزديك به مشاهده مجروحين و آثار حملات شيميايي دشمن پرداختند.

ساير موارد حملات وسيع شيميايي در طول جنگ تحميلي عبارتند از :

در عمليات والفجر 8 در سال 64 (فاو) در عمليات كربلاي 4و 5 زمستان 65 (شلمچه - آبادان) در منطقه كردستان عراق (بهار 66) در جريان باز پس گيري فاو (در فروردين 67) در جران حملات عراق در پايان جنگ در خرداد و تير ماه 67 (جبهه مياني و جنوبي) بكارگيري سلاحهاي شيميايي در طول جنگ عراق عليه ايران منجر به شهادت هزاران نفر از افراد نظامي و غير نظامي و مصدوم شدن بيش از يكصد هزار نفر گرديد كه بسياري از اين مصدومين در حال حاضر با گذشت سالها, هنوز از عوارض ديررس ناشي از عوامل شيميايي, در رنج هستند. جنگ شيميايي و مناطق مسكوني : در طول جنگ تحميلي, رژيم عراق نه تنها برعله اهداف نظامي و رزمندگان اسلام از سلاحهاي شيميايي استفاده نمود بلكه بارها اقدام به استفاده از سلاح شيميايي برعليه مناطق مسكوني و اهداف غير نظامي در شهرها و روستاهاي مرزي ايران نمود. در مجموع بيش از 30 مورد حمله شيميايي به مناطق مسكوني ايران و برخي مناطق كردنشين شمال عراق در طول جنگ تحميلي رخ داد كه عمده ترين انها عبارتند از : فاجعه بمباران شيميايي سردشت با استفاده از گاز خردل (7 تيرماه 66) فاجعه بمباران شيميايي حلبچه و كشتار بيش از 5000 نفر از مردم (27 اسفند ماه 66) بمباران شيميايي روستاهاي اطراف مريوان (فروردين ماه 67) بمباران شيميايي روستاهاي اطاف سر پل ذهاب و گيلانغرب و شهر اشنويه (تير و مرداد 67) جنگ شيمييايي و آثار زيان بار آن بر محيط زيست : بر اساس مطالعات انجام شده توسط مركز معتبر بين المللي, برخي از عوامل شيميايي از جمله گاز خردل, از نوع عوامل پايدار در محيط بوده و آثار زيانبار آن در محيط سالها بعد مي ماند. در طول جنگ تحميلي دهها تن از عوامل شيميايي پايدار (گاز خردل و تركيبات آن) در نيزارها و باتلاقهاي جنوبي كشور (جزاير مجنون) و نيز در مناطق مرزي غرب كشور از جمله باغات و زمينهاي كشاورزي مناطق كردنشين بكار گرفته شد كه اين امر نه تنها باعث بروز آثار زيانبار بسيار شديدي بر روي محيط زيست و جانداران اين مناطق در زمان جنگ گرديد بلكه در طول سالهاي پس از جنگ نيز آثار زيانبار اين عوامل شيميايي بر روي محيط زيست و اكو سيستم منطقه ادامه داشته است.

نقش دفاع پزشكي در مقابل عوامل شيميايي :

با شكل گيري با شكل گيري واحدهاي ش.م.ر در يگانهاي نظامي و كسب تجربيات جديد توسط پزشكان و كادر پرستاري واحدهاي بهداري رزمي در زمينه شناخت عوامل شيميايي و نحوه در مان مصدومين , كمپ هاي اورژانس , بيمارستانهاي صحرايي و نقاهتگاههاي ويژه درمان مصدومين شيميايي در مناطق مختلف جبهه ها ايجاد شد. فعاليتهاي موثر كادر پزشكي و پرستاري و امداد گران در اين مراكز (كه گاله در نزديكي خطوط مقدم جبهه احداث مي گرديد) موجب كاهش شديد ميزان تلفات ناشي از حملات شيميايي دشمن گرديد بطوريكه با وجود منحني روبه رشد وسعت و دفعات حملات شيميايي دشمندر جبهه ها , منحني ميزان تلفات ناشي از اين حملات سير نزولي نشان مي داد. فعاليتهاي شبانه روزي و فداكاريهاي پرسنل اين واحدهاي درماني گاه در شرايطي ادامه يافت كه در اثر شدت آلودگي ناشي از عوامل شيميايي, تعداد زيادي از كادر درماني اين مراكز خود در معرض آسيبهاي جدي ناشي از مصدوميت شيميايي قرار مي گرفتند همچنين دشمن در موارد متعددي اين مراكز درماني را هدف حملات شيميايي خود قرار داد (از جمله بيمارستان صحرائي سومار و بيمارستان فاطمه الزهرا در منطقه جنوب)


تقسيم بندي عوامل شيميايي :

عوامل شيميايي جنگي عمدتا به 5 گروه اصلي تقسيم مي گردند : عوامل ناتوان كننده incapacitating agents مانند گازهاي اشك آور , تهوع آور , توهم زا و عوامل كنترل كننده شورشها. عوامل خفه كننده asphyxating agents (گازهاي كلر - فسژن و كلرو پيكرن) عوامل خون blood agents (هيدروژن سيانيد - سيانوژن كلرايد) عوامل اعصاب nerve agents سري G : سارين - تابون - سومان , سري VX : V عوامل تاول زا blistring agents خردل (سولفور موستارد) لويزيت جهت استفاده از عوامل شيميايي در جنگها از وسايل مختلفي استفاده مي شود از جمله : بمب - راكت - موشك - توپخانه - خمپاره - مين و ... انواع عوامل شيميايي استفاده شده در طول جنگ تحميلي : در طول 8 ساله عراق - ايران عوامل شيميايي استفاده شده د

نظرات شما عزیزان:

حسین

ساعت13:51---19 آذر 1391

[وب سایت]

سلام دوست عزیز..وبلاگ زیبایی داری...به ما هم سر بزن...اگه تمایل داشتی تبادل لینک کنیم..


یا علی..
پاسخ: سلام دوست عزیز ممنون شما لطف دارید منم وبلاگ شمارو دیدم عالی بود از سیستم تبادل لینک استفاده کن

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نوشته شده توسط: 1-علیرضازرعیان | لینک ثابت |